برای تازه مادر‌ها خیلی چیز‌ها شبیه یک حسرت است. چیزهایی که تا همین چند ماه پیش بخش کوچکی از زندگی‌شان بوده است. چای خوردن عصرگاهی با دوستان قدیمی، شروع کردن صبح با یک دوش آب خنک، چند صفحه کتاب خواندن و... سال اول مادر شدن همیشه سخت است. بی‌تجربگی پدر و کنار کشیدنش از بسیاری مسئولیت‌های کودک داری، از دست دادن شغل برای مادر‌یا ترس از آسیب دیدن نوزادی که توان بیان خواسته‌ها و نیاز‌هایش را ندارد، بخشی از مشکلاتی است که تازه مادر‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. چند سال بعد، برای مادرانی که تجربه سخت ماه‌های اول را پشت سر‌گذاشته‌اند، تنها این آرزو باقی می‌ماند که«کاش دیگران به من می‌گفتند که مادر بودن به این سختی هم نیست.»


افسردگی بعد از زایمان واقعیتی است که بسیاری از زنان آن را تجربه می‌کنند. این موضوع در نسل‌های مختلف وجود داشته. عده‌ای به آن آل می‌گفتند و عده‌ای فکر می‌کردند ابزار زنان برای جلب توجه اطرافیان است. اما افسردگی بعد از زایمان یک واقعیت بیولوژیکی و روانی است که هیچ ارتباطی به آل یا جلب توجه ندارد. اگر شما در ماه‌های اول پس از تولد فرزند احساس کسالت، خستگی، خواب آلودگی مداوم یا تمایل شدید و تمام نشدنی به گریه  دارید بهتر است کمی بیشتر در مورد افسردگی بعد از زایمان بدانید. این اتفاق به طور طبیعی حدود 6 ماه طول می‌کشد اما اگر جدی گرفته نشود می‌تواند شما را با مشکلات جدی‌ای روبه‌رو کند. می‌توانید این علائم را با پزشک‌تان درمیان بگذارید و در یک جلسه از همسرتان هم بخواهید که همراه‌تان باشد. شاید برای او این موضوع عجیب و غیر قابل درک باشد پس سعی کنید، کتاب‌هایی در این مورد برایش تهیه کنید و اگر هنوز هم شک دارد او را به یک متخصص برای توجیه‌شدن ارجاع دهید.

از خرابکاری نترسید

اگر به تازه مادر‌ها بگویید که آن‌ها هم حق استراحت دارند و دلیلی ندارد که این‌قدر زندگی را به خود سخت بگیرند، قطعا از آنچه هستند عصبانی‌تر خواهند شد. لباس‌های کثیف داخل حمام، سینک ظرفشویی پر از قابلمه و بشقاب، نامرتب بودن اتاق نوزاد، لکه‌های شیرخشکی که روی زمین ریخته و... برای وارد کردن استرس به مادران سال اولی کافیست. این اضطراب‌ها برای مادران کاملا طبیعی است، وقتی شما در جایگاه آن‌ها قرار بگیرید خواهید فهمید که موضوعات کوچک‌تر از این هم می‌تواند به راحتی مادران را آزار دهد. اما اگر شما می‌خواهید قبل از گرفتار شدن در این شرایط کمی نصیحت بشنوید، بهتر است به ما اعتماد کنید. در صورتی که نگهداری کودکتان به تنهایی برای‌تان دشوار است از همسر یا نزدیکان‌تان کمی کمک بگیرید. از آشفتگی خانه نترسید و نگذارید لکه‌های شیر، ظرف‌های نشسته یا لباس‌های کثیف شما را تحت فشار بگذارند. ماه‌های اول مادر بودن ممکن است پر باشد از این آشفتگی‌ها، پس به جای اضطراب، خودتان را با این شرایط سازگار‌تر کنید.

ورشکست نشوید

بچه داری آن‌قدر‌ها هم هزینه ندارد. یا اگر هم داشته باشد نیازی نیست شما همه آن هزینه‌ها را در ماه‌های اول فراهم کنید. بهتر است با کمک گرفتن از اطرافیان‌تان یا جستجو کردن در اینترنت لیستی از احتیاجات ماه‌های اول را فراهم کنید. حالا که لیست‌تان آماده شده است موارد غیر ضروری را حذف کنید و احتیاجات واقعی را در لیست خریدتان بگذارید. در مورد لوازمی از قبیل تخت خواب، کالسکه یا سبد نوزاد سعی کنید با برندهای مختلف آشنا شوید و ببینید که کدام یک نیاز شما را تامین می‌کنند و با بودجه شما تناسب دارند. در مورد فهرست‌تان با دوستان و اطرافیانی که این دوره را گذرانده‌اند مشورت کنید. شاید بخشی از نیاز شما را بتوانند تامین کنند. سعی نکنید یک‌نفره اوضاع را درست کنید چون بسیاری از این وسایل تنها چند ماه مهمان خانه شما خواهند بود و دلیلی ندارد که به دنبال بهترین نوعشان باشید.

خانه‌نشین نشوید

آیا نوزاد شما در هفته هشتم به روابط اجتماعی هم احتیاج دارد؟ قطعا نه. اما شما احتیاج دارید. خانه ماندن و محروم کردن خودتان از فعالیت‌های اجتماعی شما را به تدریج افسرده و اوضاع‌تان را از این هم سخت‌تر خواهد کرد. دنیای تازه مادر‌ها در ماه‌های اول سوت و کور است و همین سخت و آزار دهنده است که چند ماه بعد می‌تواند بد‌ترین تاثیرات را بر شما و زندگی مشترک‌تان بگذارد. تنها ماندن شما نه تنها خودتان را آزار خواهد داد بلکه بی‌حوصلگی و افسردگی‌تان می‌تواند روی نوزاد و حتی زندگی مشترک‌تان هم تاثیر بگذارد. بعضی ساعت‌های هفته کودک‌تان را به همسرتان بسپارید و چند ساعت را با دوستان‌تان بگذرانید. گاهی کسانی را به خانه‌تان دعوت کنید که می‌توانند ساعات خوشی را برای‌تان فراهم کنند. به آن‌ها شرایط‌ خودتان را توضیح بدهید و بی‌آنکه خودتان را به زحمت بیندازید، سعی کنید زمان خوبی را سپری کنید. تلاش کنید همان‌قدر که مادر و همسر خوبی هستید، برای خودتان هم خوب باشید و زندگی آرامی را بسازید.


دوست داشتن یادتان نرود

به محض تولد کودک خیلی چیز‌ها در زندگی شما تغییر خواهد کرد. نقش شما، احساسات‌تان و حتی نیازهای جسمی‌تان. شاید مجبور شوید مدتی ورزش مورد علاقه‌تان را کنار بگذارید این تغییرات که به طور ناگهانی در زندگی‌تان بروز پیدا می‌کنند ممکن است شما را شوکه و افسرده کنند و این‌ها حتی می‌توانند در احساسات شما تغییر ایجاد کنند و این سوال را به ذهن‌تان بیاورند که  چرا زندگی‌تان را به این مسیر کشانده‌اید. اما ناامید نشوید. این اتفاق و این روز‌ها قرار نیست تمام زندگی شما باشد. باید مدتی به خودتان فرصت بدهید و از آدم‌های اطراف‌تان تا جایی که برایشان امکان دارد کمک بگیرید. همسرتان هم می‌تواند بهترین کمک برای شما باشد پس اگر نمی‌داند که چگونه می‌تواند این کار را برای‌تان انجام دهد او را راهنمایی کنید یا بخواهید که از دیگران مشاوره بگیرد.


چیزهایی را نگه دارید که از نظرتان ارزش خاطره شدن را دارند. احتمالا بعد از چند ماه شما هزاران عکس از کودک‌تان خواهید داشت.

تاریخ را ثبت کنید

شک نکنید که خیلی زود‌تر از آنچه تصور می‌کنید اولین لبخندهای دخترتان یا اولین صدا‌ها و کلمات پسرتان را از یاد می‌برید. سعی کنید این لحظه‌های شیرین را ثبت کنید. با یک آلبوم که اتفاقات و پیشرفت‌های روزانه‌اش را در آن می‌نویسید یا با فیلم گرفتن و عکس‌برداری از لحظات نابی که دیگر تکرار نمی‌شوند، سعی کنید اولین کفش، اولین کت   یا اولین اسباب بازی‌ای که برایش انتخاب کرده‌اید را نگه دارید. این خاطرات که در ماه‌های اول به نظرتان معمولی می‌رسند، چند سال بعد می‌توانند تمام شادی‌هایی که سپری کرده‌اید را به یادتان بیاورند. البته در این خاطره سازی اغراق نکنید. چیزهایی را نگه دارید که از نظرتان ارزش خاطره شدن را دارند. احتمالا بعد از چند ماه شما هزاران عکس از کودک‌تان خواهید داشت. می‌توانید برای نگه داشتن این عکس‌ها و فیلم‌های دیجیتال یک هارد خارجی قابل حمل تهیه کنید که هزینه زیادی هم ندارد. البته اگر چنین کاری می‌کنید باید بیشتر مراقب باشید. این حافظه‌های آسیب پذیر می‌توانند با یک ضربه کوچک و در یک چشم بر هم زدن تمام خاطرات‌تان را نابود کنند.


قدر این ماه‌ها را بدانید

اگر قبلا شاغل بوده‌اید و فرصتی برای رسیدن به برخی خواسته‌های‌تان را نداشته‌اید، از ماه‌های مرخصی زایمان‌تان آن‌طور که باید استفاده کنید. شما 6 ماه فرصت دارید کمی تغییر در خودتان ایجاد کنید. می‌توانید در این ماه‌های مرخصی نه تنها از خود و کودک‌تان مراقبت کرده بلکه با یاد گرفتن چیزهای تازه و جست‌وجوی فرصت‌های جدید موقعیت و آینده کاری‌تان را با تغییراتی مواجه کنید. می‌توانید با کمک گرفتن از معلم‌های خصوصی در عین بودن در کنار کودک‌تان چیزهای جدید یا زبان‌های دیگری یاد بگیرید یا این‌که با خواندن مطالبی که می‌تواند در آینده شغلی‌تان تاثیرگذار باشد یک فرصت تازه را جستجو کنید. اگر هم دوست دارید کارتان را عوض کنید این 6 ماه فرصت خوبی برای پر کردن فرصت‌های استخدامی تازه خواهد بود. پس فکر نکنید که تنها و تنها وظیفه شما در این ماه‌ها خانه داری است. گرچه مادر بودن در ماه‌ها و سال‌های اول مهم‌ترین مسئولیت زندگی شما خواهد بود اما قرار نیست زندگی شما را محدود کند.

:
پروتئین:شیر تازه، بادام زمینی، حبوبات، پنیر، تخم مرغ، ماهی، گوشت قرمز، گوشت مرغ.
ویتامین آ:شیر مادر به ویژه آغوز، شیر، کره، تخم مرغ، جگر، سبزی با برگ سبز تیره، کدو تنبل، انبه، هویج. جگر به اندازه یک تخم مرغ متوسط، یک هویج کوچک، یک انبه کوچک، 5/1 فنجان سبزی‌های با برگ سبز تیره (خردشده)، یک عدد سیب زمینی شیرین متوسط، یک لیتر شیر پاستوریزه هر کدام تقریبا 500 واحدرتینول ویتامین آ دارند.
اسید فولیک:جگر، ماهی، بادام زمینی، حبوبات، پرتقال، سبزی با برگ سبز مانند اسفناج، روغن دانه ها.
ویتامین ب1 یا تیامین:جگر، شیر، تخم مرغ، گوشت قرمز، ماهی، گوشت پرندگان، حبوبات.
ویتامین ب2 یا ریبوفلاوین:شیر، تخم مرغ، جگر، گوشت، ماهی.

ویتامین ب12 یا نیاسین:شیر، گندم، ماست، جگر، گوشت قرمز، ماهی، بادام زمینی.
ویتامین ث:شیر مادر، شیر تازه، سبزی‌های با برگ سبز تیره، گوجه فرنگی، فلفل سبز، کدو تنبل، میوه‌های تازه به ویژه کیوی پرتقال، لیمو، شاه توت و توت فرنگی، سیب زمینی، موز رسیده، کلم، هویج، انبه.
ویتامین دی: شیرهای غنی شده، کره، پنیر، ماهی‌های چرب، تخم مرغ، جگر، روغن کبد ماهی و نورآفتاب که منبع اصلی تامین ویتامین د است.
آهن حیوانی یا Haem:جگر، قلب، گوشت، جوجه، ماهی.
آهن Non Haem:غلات، حبوبات، که مقدار جذب آهن این گروه بستگی به سایر مواد غذایی دارد که همراه با آنها مصرف می‌شوند.اضافه کردن ویتامین ث، گوشت یا ماهی یا مرغ یا جگر به غذا، دریافت یا جذب آهن را زیاد می‌کند. چای و قهوه جذب آهن را کاهش می‌دهند.
ید:غذاهای دریایی مثل ماهی، میگو و...، نمک یددار.
کلسیم:شیر مادر، شیر تازه، ماست (لبنیات)، پودرشیر، و... پنیر، ماهی‌های کوچک که استخوان ریزی دارند و به طور کامل (با استخوان ها) قابل خوردن هستند. نخود و لوبیا سبز، سبزی‌های با برگ سبز تیره.
روی:شیر مادر، لوبیا (چیتی، قرمز و...) ماهی، گوشت قرمز، ذرت، آجیل، غلات با پوست و حبوبات.
سدیم:در بیشتر غذاها وجود دارد. سدیم را به مقدار کافی از غذاهای طبیعی می‌توان به دست آورد و نیازی به اضافه کردن نمک نیست.
پتاسیم:بیشتر غذاها منبع خوب پتاسیم هستند. بهترین منبع پتاسیم عبارتند از میوه‌ها به ویژه موز، آب آناناس، سبزی‌ها مثل اسفناج، کدو تنبل، حبوبات و سیب زمینی با پوست.